Εικονίζει τον ελεύθερο,τον υγιή,τον ακέραιο άνθρωπο,
τον απαλλαγμένο από τα δεσμά του και από τις δυσμορφίες του.
ΤΣΙΓΓΑΝΙΚΟ ΡΟΜΑΝΘΕΡΟ :
Ο άνθρωπος παραδίδεται από ένστικτο,με χαρά,στον έρωτα και στον θάνατο.
Έρωτα σε κάτι που θεωρεί ανώτερο του,σε ένα ιδανικό,σε ένα ιδεώδες.
Πραγματώνει την πιο βαθιά του φύση,εκείνη τη φύση που καταπιέζουν και
απωθούν οι απαγορεύσεις της πολιτισμένης κοινωνίας.
Βαδίζουμε μαζί του τρικλίζοντας,στον δρόμο που οδηγεί στην εκούσια
απώλεια της ελευθερίας,σε μια φυλακή,και από εκεί στο ικρίωμα.
Ποιήση με την δική της λογική,την οποία το λογικό,ο ορθός λόγος,
δεν αναγνωρίζει.
Ο άνθρωπος αποκτά καλύτερα συνείδηση του συστήματος που
προσιδιάζει στον 'λόγο',όταν η ποίηση πηγάζει από την έμπνευση.
ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ :
Χαμένος μέσα στις χαώδεις μητροπόλεις,αισθάνεται τόσο πιο πολύ
μόνος όσο περισσότερο το πλήθος υποσκάπτει και τελικά καταργεί
την ταυτότητα του,ενώ τα κτίρια ξύνουν και τελικά καταργούν
τον ουρανό.
ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΓΚΝΑΘΙΟ ΣΑΝΤΣΕΘ ΜΕΧΙΑΣ :
Ο λυρισμός καταφεύγει στις πρωταρχικές πηγές του,
την ενδοσκόπηση και τον διάλογισμό,
για να συναντήσει τελικά το δράμα.
Και αυτό επειδή ο κόσμος μας είναι ο τραγικός τόπος όλων των
συγκρούσεων.
Και επειδή το δράμα δεν καταφεύγει στην πρωταρχική του πηγή,
τον τρόμο μας,αλλά τα νερά του δικού του ποταμού ανακατεύονται
κατά τον ρου,καθώς δέχονται τον χείμαρρο του λυρισμού.
http://www.e-grammes.gr/article.php?id=3329
http://www.angelfire.com/ma/platon/lorca.html
ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου