Σπρωγμένοι από μιά έλξη ανθρωποκεντρική τεράστια,-απ'την έλξη των συγκρούσεων,των μαζών που πάσχουν-,τον αναζητούνε για μιά υπέρτατη πραγμάτωση της ζωής,εκεί όπου ο πόνος,η ηδονή,η προσπάθεια των ανθρώπων συγκεντρώνει το πιο ανόμοια πλήθη στις πιο αντίξοες λειτουργίες της Μοίρας ή των υπεράνω των νόμων,των άπληστων της συνείδησης,δίχως σύμβολο κανένα απάνω τους.
..
Είναι εκείνοι που βαδίζουν μοναχοί τους μέσα απ'όλα τ'αποσκόμματα του χρόνου,ως να νιώσουν μέσα τους και ολόγυρα τους την ανάβρα κάποιας δύναμης και αλήθειας,όπου τίποτα δεν θα 'ταν δυνατό να επηρεάσει.
..
Είναι εκείνοι πόχοντας εύρει ένα σπέρμα Θεού βαθιά τους,πάσχουνε να το ξανοίξουν μέσα απ'τα σκοτάδια,κατορθώνοντας το πνέμα και το σώμα τους αντάξιο ν'αντικρίσει ακέριο,κι όχι αχνό και θαμπομίμητο,το Θείο.
..
Είναι εκείνοι που φαίνονται ασύγχρονοι στα μάτια των αδαών,όχι γιατί τάχα δεν συνδέονται πρώτοι με το πρόβλημα της εποχής μας,αλλά γιατί μέσα τους ο χρόνος αντιπροσωπεύεται από ένα άπειρο πλατύτερο ρυθμό,ακατανόητα γοργό ή βραδύ στην αίσθηση των άλλων,που αγκαλιάζει τωρινά,μελλούμενα και περασμένα,μες στην ίδια ακαταγώνιστη στροφή.
..
Είναι εκείνοι που γι'αυτούς,η γη σ'ολόκληρη τη μυστική έκταση της είν' η πρώτη θεότητα που σέβονται και αναγνωρίζουν,ξέροντας πως ο πανάρχαιος βωμός της δεν έμεινε αλειτούργητος ή αστόλιστος ποτέ,από κανένα και από καμμία θρησκεία,στο όνομα της Μεγάλης Μητέρας.
..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου