..
Ποιητής και δημοσιογράφος,εκδότης της πολιτικο-σατιρικής εφημερίδας "Ραμπαγάς",
1850-1889.
..
Στην Κωνσταντινούπολη,οι εχθροί ήταν οι Τούρκοι,και τον καταδίκασαν ερήμην σε θάνατο,για το άρθρο του,στο οποίο αναφερόταν στην καταπίεση του ελληνισμού,όπως και εξαιτίας του φλογερού πατριωτισμού των προηγούμενων άρθρων του.
..
Στις 14 Αυγούστου κυκλοφόρησε στην Αθήνα το πρώτο φύλλο του "Ραμπαγάς".
..
Από την πρώτη κιόλας στιγμή δημιούργησε εχθρούς.
Στην Αθήνα,ο εχθρός βέβαια δεν ήταν οι Τόυρκοι,αλλά οι εκφραστές της συντηρητικής πολιτικής,οι αυλοκόλακες και αυτός ο ίδιος ο βασιλιάς.
..
Ωστόσο ο Κλεάνθης δεν πτοήθηκε σε καμιά περίπτωση και,παρά το γεγονός ότι έμεινε χωρίς τους συνεργάτες του,εξακολούθησε να προβάλλει τις δημοκρατικές και αντιβασιλικές απόψεις του.
..
Το 1881 φυλακίσθηκε για ένα μήνα και υπήρξε στόχος δολοφονικής απόπειρας.
..
Η γνωριμία του με τον βουλευτή Ρόκκα Χοϊδά αύξησε την μαχητικότητα του Κλεάνθη.
..
Το 1889 του επιβλήθηκε αυστηρή ποινή επταετούς κάθειρξης,εξαιτίας ενός σκωπτικού αντιμοναρχικού ποιήματος του.
..
Οι πολυετείς διώξεις είχαν κλονίσει την ψυχική του υγεία και στις 25 Μαϊου 1889 αυτοκτόνησε.
..
Θεωρείται ο εισηγητής του λυρισμού στην νεοελληνική ποίηση και ένας από τους σημαντικότερους προδρόμους του δημοτικισμού,αφού,πολύ πριν κυκλοφορήσει το "Ταξίδι" του Ψυχάρη το 1888,είχε συμβάλλει,με την αρθρογραφία του,στην καθιέρωση της δημοτικής,τόσο στην ποίηση,όσο και στην δημοσιογραφία.
..
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ,ΩΣΤΟΣΟ,ΥΠΗΡΞΕ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΥ ΤΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.
.....................................................
Πηγή : http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=594
ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ (1850-1889)Γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους με το ψευδώνυμο Ραμπαγάς, ο Κλεάνθης Τριαντάφυλλος γεννήθηκε στα Ξάμπελα της Σίφνου. Σε νεαρή ηλικία έζησε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία ως συνεργάτης των εντύπων Νεολόγος, Κουδουνάτος, Σάλπιγξ και Διογένης. Διώχθηκε από τις τουρκικές αρχές λόγω του καυστικού ύφους του και κατέφυγε στην Αθήνα, όπου το 1878 ίδρυσε από κοινού με το Βλάση Γαβριηλίδη το σατιρικό περιοδικό Ραμπαγάς, στο οποίο δημοσίευσαν κείμενα μεταξύ άλλων ο Κωστής Παλαμάς και ο Δημήτριος Ταγκόπουλος. Ο Ραμπαγάς προκάλεσε αντιδράσεις και οδήγησε σε φυλάκιση των εκδοτών του. Ωστόσο η έκδοση συνεχίστηκε και μετά την αποχώρηση του Γαβριηλίδη το 1870. Το 1881 έπεσε θύμα δολοφονικής απόπειρας. Αυτοκτόνησε το 1889, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε από σοβαρή ψυχική διαταραχή. Στο χώρο της λογοτεχνίας τοποθετείται με τα έμμετρα σατιρικά κείμενα που δημοσίευσε στο Ραμπαγά, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση από ποιήματα του Βερανζέρου. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Κλεάνθη Τριαντάφυλλου βλ. Μερακλής Μ.Γ., «Κλεάνθης Τριαντάφυλλος», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί – Εποχή του Παλαμά - Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία – Γραμματολογία, σ.400-401. Αθήνα, Σοκόλης, 1977.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
• Βαλέτας Γ., « Κλεάνθης Τριαντάφυλλος – Ραμπαγάς. Ο δημοσιογράφος, ο ποιητής, ο μαχητής· Ο αληθινός Ραμπαγάς», Νέα Εστία75, ετ.ΛΗ΄, 15/2/1964, αρ.879, σ.218-234.• Γιαλουράκης Μανώλης, «Τριαντάφυλλος Κλεάνθης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.• Κουκούλας Λέων, «Κλεάνθης Τριαντάφυλλος – Ραμπαγάς. Ο δημοσιογράφος, ο ποιητής, ο μαχητής· Η προσφορά του», Νέα Εστία75, ετ.ΛΗ΄, 15/2/1964, αρ.879, σ.215-217.• Μερακλής Μ.Γ., «Κλεάνθης Τριαντάφυλλος», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί – Εποχή του Παλαμά - Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία – Γραμματολογία, σ.400-401. Αθήνα, Σοκόλης, 1977.• Πρόκος Αριστείδης, «Η δίκη του Ραμπαγά», Νέα Εστία16, ετ.Η΄, 1η/9/1934, αρ.185, σ.786-790.
Εργογραφία
(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)• Τα τραγούδια του Ραμπαγά· Εκλογή και επιμέλεια Δ.Π.Ταγκόπουλος. Αθήνα, 1898.
..
Βαρύ το τίμημα της σάτιρας...
Πηγή : http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=10.05.2007,id=44674332
Γνωστός «αλιεύς» παλαιών κειμένων ο ημέτερος Βίκτωρ Νέτας θησαύρισε («Ε», 4/5) το «εκπληκτικά επίκαιρο», όπως ορθά χαρακτηρίζει, «προς τον Τρικούπην τραγούδι της εποχής», δημοσιευμένο στις 22 Απριλίου 1888 στην πολιτικοσατιρική εφημερίδα «Ραμπαγάς», που εξέδιδε ο διά βίου μαχητής της πένας Κλεάνθης Τριαντάφυλλος. Το στιχούργημα προτρέπει τον τότε πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη μεταξύ άλλων: «Ψάχ' τους όλους, ψάχ' τους όλους/ όλοι, όλοι κάτι κρύβουν./ Είναι λερωμένοι όσω/ και τα χέρια τους αν νίβουν./ Ψάξε τους εχθρούς και φίλους/ ψάξε όλη την παρέα/ Κι απ' τη Ρούμελη κι απ' όλα/ τα νησιά και το Μωρέα,/ ψάξε, ψάξε, στο Χριστό σου./ Και τον ίδιον εμαυτό σου (...)»...Φαίνεται πως η εποχή ενέπνεε τη σατιρική στιχουργική! Διότι, ακριβώς δύο ημέρες πριν, στις 20 Απριλίου 1888 και στο βραχύβιο σατιρικό φύλλο «Ο θόρυβος», που εξέδιδε ένας άλλος περιφανής μαχητής της πένας και εκ των πρωτοπόρων της λογοτεχνίας μας, ο Μιχαήλ Μητσάκης, δημοσιεύεται η παραλλαγή του γνωστού ποιήματος του Σολωμού «Η καταστροφή των Ψαρρών» (το εύρημα οφείλω στον εκδότη Στρατή Φιλιππότη): «Στης Ελλάδος την ένδοξη ράχη/ Η Κλεψιά περπατώντας μονάχη/ Εις την τσέπη το χέρι κρατεί/ Και τον κόσμον αναγκάζει να κρίνη/ Οτι κλέφτες μονάχα έχουν μείνη/ Εις την άλλοτε τίμια γη!»...Ο Κλεάνθης Τριαντάφυλλος, μετά από πολυετή καταδίκη «επί εξυβρίσει βασιλέως», θα αυτοκτονήσει, από «ψυχολογικό αδιέξοδο», στις 25 Μαΐου 1889, 49 χρόνων. Ο Μιχαήλ Μητσάκης θα τελευτήσει πνευματικά το 1896, 33 μόλις χρόνων, και θα αποβιώσει το 1916 στο Δημόσιο Ψυχιατρείο. Βαρύ, ανέκαθεν, το τίμημα της σάτιρας· ενίοτε, βαρύτατο. Η εξουσία, όταν δεν καλοπιάνεται, δεν χωρατεύει.
..
Πηγή : http://www.snhell.gr/references/quotes/writer.asp?id=362
1.
Δεν είναι πιο τεμπέλικη δουλειά στην οικουμένηπαρά να είσαι βασιλιάς με σύνταγμα, θαρρώ...στο καλαμάρ’ η πέννα σου να είναι βουτημένηκαι μόνο σε υπογραφές να χάνεις τον καιρό!... Λουφέ να παίρνεις δυνατό κι ο τόπος να μη παίρνειποτέ απ’ το χεράκι σου παρά σου τσακιστό!...Απόξω από το παλάτι σου το πράμα του να φέρνεικαι ώς και το λαδόξιδο... Για το ευχαριστώ! Να μην πλερώνεις τίποτε ποτέ του τελωνείουκαι επειδήτις ο λουφές δε σούρχεται πολύςνα τ’ αποσώνεις όσα θες και... χάριν εμπορίου...ξύλα κι αυγά και πρόβατα και κότες να πουλείς!... Τέτοια μακαριότητα και ποιος δεν τη ζηλεύει; Ανεύθυνος ν’ απλώνεσαι, κανείς να μη μπορείλογαριασμό στο ξάπλωμα ποτέ να σου γυρεύει,κι αν μουρμουρίζει ο λαός να κάνεις το βαρύ!... Να μελετάς τον Πωλ ντε Κοκ, ως μόνην ιστορία,να είναι παιδοφάμπρικα η πρώτη σου δουλειά...Κι αν τα τινάξεις, να γραφεί στην πλάκα σου την κρύα:«Ενθάδε κείται το κορμί βαρβάτου βασιλιά!»
«Αβδηριτοβασιλιάς». Δημ. Mάργαρης (επιμ.), Aνδρέας Λασκαράτος. Σατιρικοί και ευθυμογράφοι. Bασική Bιβλιοθήκη, 23. «Aετός» A.E., 1954. 225-226.
2.
Για δες καιρό που διάλεξεν Απόκρια να βγει!...Τώρα που ανθίζουν οι ντροπές στην κλασική μας γη!...
«Αποκριά», 29-30. Δημ. Mάργαρης (επιμ.), Aνδρέας Λασκαράτος. Σατιρικοί και ευθυμογράφοι. Bασική Bιβλιοθήκη, 23. «Aετός» A.E., 1954. 223.
3.
Είναι το κάτασπρο χαρτίσαν την απείραχτη παρθένα.Δεν ξέρει ποιος θα του ριχτείκαι ποια θα το χαδέψει πέννα. Μπορεί να τύχει ποιητήςστον Παρνασσό να τ’ ανεβάσει,μπορεί κι απλός μελανωτήςτην παρθενιά του να χαλάσει. Ή Πάπας άγιος φριχτόαφορεσμό να σφενδονίσεικι ένα πλανήτη σερπετόσούζο ακίνητο να στήσει. Μπορεί Βαγγέλιο ιερόνα διαβαστεί στο πρόσωπό του,ή συναξάρι σοβαρό,ή ιστορία Δον Κιχώτου. Μπορεί να λάχει Σολωμόςτη λευτεριά μ’ αυτό να ψάλλει,μπορεί χοντρός λογαριασμόςνα το μαυρίσει του μπακάλη.
«Άσπρο χαρτί», 1-20. Δημ. Mάργαρης (επιμ.), Aνδρέας Λασκαράτος. Σατιρικοί και ευθυμογράφοι. Bασική Bιβλιοθήκη, 23. «Aετός» A.E., 1954. 227.
4.
Απ’ το τσαμπί σου κρέμεται, γλυκιά μου μαυρομάτα,το έθνος... Σένα θρέφουμε μονάκριβη ελπίδα,χλωρή, όσο ξεραίνεσαι, συ κάνεις την πατρίδα,είν’ από σένα τάλαρο τ’ αλώνια μας γεμάτα,μικρή, γλυκομελάχρινη, κοπέλα μου σταφίδα!
«Στη σταφίδα», 1-5. Δημ. Mάργαρης (επιμ.), Aνδρέας Λασκαράτος. Σατιρικοί και ευθυμογράφοι. Bασική Bιβλιοθήκη, 23. «Aετός» A.E., 1954. 223.
5.
Μιλούν στο βαλς αμίλητα καρδιές ζευγαρωμένες...Ω! πόσο λέει πλειότερα τ’ αχείλι που σωπαίνει!...Στου βαλς απάνου τα φτερά πετούνε μεθυσμένες,κι απ’ το κεφάλι το μυαλό στα πόδια κατεβαίνει.[...]Το ένα τ’ άλλο κυνηγά, μα μυστικά κρατιέταιδεμένο απ’ του μουσικού το μαγικό δοξάρι,στο γύρνα γύρν’ αναπνοή μ’ αναπνοή φιλιέταικαι κάνει τόσους ο χορός από μονούς ζευγάρι!... Χορεύετε!... Παντού χορός στη φύση βασιλεύει!Χορεύουν οι πλανήτες μας, χορεύουν οι κομήτεςη γη μας βαλς αιώνιο στον ουρανό χορεύει,χορεύουν οι αξέγνοιαστοι ελεύθεροι πολίτες. Χορεύουν όσοι δέσανε γερά το γάδαρό τους,χορεύουν οι τρανοί τρανοί, χορεύουν βασιλιάδες,μα τον παρά για τα βιολιά φορτώνουν στο λαό τους,κι αυτός βαρεί τον ταμπουρά για να γλεντούν αγάδες!
«Χορός», 5-8, 17-28. Δημ. Mάργαρης (επιμ.), Aνδρέας Λασκαράτος. Σατιρικοί και ευθυμογράφοι. Bασική Bιβλιοθήκη, 23. «Aετός» A.E., 1954. 222.
6.
Χριστός γεννάται σήμερον «Εν Βηθλεέμ τη πόλει».Γιατί, αν γεννιότανε εδώ... τον παίρναν οι διαόλοι.
«Χριστούγεννα». Δημ. Mάργαρης (επιμ.), Aνδρέας Λασκαράτος. Σατιρικοί και ευθυμογράφοι. Bασική Bιβλιοθήκη, 23. «Aετός» A.E., 1954. 229
..
Και άλλα ποιήματα :
http://openarchives.gr/search/%CE%A4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%82%20%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B7%CF%82
..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου