Denis Ivanovich Fonvizin,1744-1792,Ο Ρώσος ''Μολιέρος''

Ο μεγαλύτερος εθνικός δραματουργός της Ρωσσίας του 18ου αιώνα.
Γεννήθηκε στην Μόσχα,το 1744 και πέθανε στην Άγια Πετρούπολη το 1792.
Ρώσος θεατρικός συγγραφέας,ο οποίος στο έργο του σατίριζε τις κοινωνικές αξίες της εποχής και τη συγκεκαλυμμένη χυδαιότητα των ευγενών.
.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και εργάστηκε ως κρατικός μεταφραστής μέχρι το 1769.
Η ευφυία του και οι γνώσεις του για τους κλασσικούς τον κατέστησαν γνωστό στον κύκλο των διανοούμενων της Αυλής της Μ.Αικατερίνης.
.
Η πρώτη σπουδαία κωμωδία του είναι ''Ο ΤΑΞΙΑΡΧΟΣ'',1766-69,που σατιρίζει τους σύγχρονους του που μιμούνταν λανθασμένα τους γαλλικούς τρόπους συμπεριφοράς και ομιλίας.
.
Το αριστούργημα του,''Ο ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ'',1783,θεωρείται το πρώτο γνήσιο ρωσικό δράμα,και έχει θέμα τη ζωή μιας οικογένειας της κατώτερης αριστοκρατίας που είναι τόσο τραχιά και σκληρή ώστε να ζει κυριολεκτικά μέσα από την εκμετάλλευση και κακομεταχείριση των δουλοπάροικων.
.
Το 1783 επέκρινε δριμύτατα σ'ένα πολιτικό φυλλάδιο τη ρωσική πολιτική διοίκηση με αποτέλεσμα να χάσει την εύνοια της Αικατερίνης και να απαγορευτούν τα έργα του.
.
http://rt.tv/Russia_Now/Russiapedia/Those_Russians/fdenis-fonvizin/print
http://en.wikipedia.org/wiki/Denis_Fonvizin
Fonvizin's reputation rests almost entirely on his two comedies, which are beyond doubt the most popular Russian plays before Alexander Griboyedov's Woe from Wit. They are both in prose and adhere to the canons of classical comedy. Fonvizin's principal model, however, was not Molière, but the great Danish playwright Holberg, whom he read in German, and some of whose plays he had translated.
Both comedies are plays of social satire with definite axes to grind. The Brigadie-General is a satire against the fashionable French semi-education of the petits-maîtres. It is full of excellent fun, and though less serious than The Minor, it is better constructed. But The Minor, though imperfect in dramatic construction, is a more remarkable work and justly considered Fonvizin's masterpiece.
The point of the satire in The Minor is directed against the brutish and selfish crudeness and barbarity of the uneducated country gentry. The central character, Mitrofanushka, is the accomplished type of vulgar and brutal selfishness, unredeemed by a single human feature — even his fondly doting mother gets nothing from him for her pains. The dialogue of these vicious characters (in contrast to the stilted language of the lovers and their virtuous uncles) is true to life and finely individualized; and they are all masterpieces of characterization — a worthy introduction to the great portrait gallery of Russian fiction.
As a measure of its popularity, several expressions from The Minor have been turned into proverbs, and many authors (amongst whom Alexandr Pushkin) regularly cite from this play, or at least hint to it by mentioning the character's names1 2 3.
.
http://www.sras.org/denis_fonvizin_s_translation_of_neo-confucianism
.
Γράμματα απ'την Ευρώπη :
http://docs.google.com/gview?a=v&q=cache%3AjsKhR9wk_soJ%3Aideashistory.org.ru%2Fpdfs%2F22mcreynolds.pdf+denis+fonvizin&hl=el&gl=gr&sig=AFQjCNHZo8ZsR9LwJ0riDoo5or18ZZZGHg&pli=1
.
Τα έργα του :
http://www.goodreads.com/author/show/508670.Denis_Fonvizin